тегъуэлъхьэн

(тогъуалъхьэ) неперех. гл. лечь на кого-что-л. , на поверхность чего-л.

/ Зытеукъуэдияуэ гъуэлъын, зыгуэрым и щыгум щыгъуэлъын.

* Думэсарэ и гур къызэфIэнати, и дзэр зэтрикъузауэ гъыти, и пIэщхьагъыр псыф хъуамэ, нэкIукIэ тегъуалъхьэти нэху щыхукIэ гъущыжауэ къыщIэкIт. КI. А.

Гум тегъуэлъхьэн см. гу II.